Met ingang van 2019 lijkt de VGZ te gaan bezuinigen op de kwaliteit als het om implantaten gaat.
Hoe is de situatie nu? Er is een tarief voor : “kostprijs implantaat”. Zoals iedere verrichting heeft ook “kostprijs implantaat”een code namelijk: J33. Aan die code hangt momenteel een prijskaartje van ca 300 Euro.
Dat is ook ongeveer de prijs van een Straumann implantaat (Het toonaangevende A-merk!)
Voor het volgend jaar heeft VGZ aangekondigd van code J33 slechts ca 180 euro te vergoeden. En voor gecontracteerde tandartsen geldt dan dat geen bijdrage van de patiënt mag worden gevraagd als er Straumann implantaten in zouden moeten. Dat betekent dat de implanterende tandarts de overige 120 euro per implantaat uit eigen zak zou moeten betalen.
Aangezien dat uiteraard niet mogelijk is, wordt de firma Straumann, maar ook andere systemen van A-kwaliteit, buiten spel gezet en zal er moeten worden gekozen voor een veel goedkoper implantaatsysteem. Kwaliteitsverlies ligt dus op de loer.
Bovenstaande beperking geldt alleen voor tandartsen die een contract hebben afgesloten met VGZ.
Tandartsen die dat niet hebben, zitten niet vast aan de beperking van het niet mogen vragen van een bijbetaling voor de Straumann en kunnen die dus wel gewoon plaatsen. En als u een restitutiepolis heeft bij VGZ moet ook VGZ dan gewoon het volle pond van code J33 vergoeden. Dus de patiënt is nadrukkelijk beter af bij een tandarts die geen contract heeft afgesloten.
VGZ vermeld op haar site dat “bij niet gecontracteerde tandartsen mogelijk moet worden bijbetaald” Dat is dus de omgekeerde wereld: bij niet gecontracteerde tandartsen heeft de patiënt de mogelijkheid om bij te betalen voor een betere kwaliteit, maar het is niet verplicht!! Bij wel gecontracteerde tandartsen bestaat die mogelijkheid tot bijbetaling niet en krijgt de patiënt dus implantaten van mindere kwaliteit.
